قبل از معرفی تفاوت معادن زیر زمینی و روباز ابتدا انوع معادن را بشناسید. معدن، که به عنوان محلی برای انباشت فلزات و سنگ های گران بها شناخته می شود، در واقع به نقطهای از زمین اطلاق می شود که مواد معدنی در آن ذخیره شده اند. معادن به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: معادن سطحی و معادن زیر سطحی، معادن سطحی به منابع معدنی نزدیک تر بوده و برای استخراج آن ها، لایه های سطحی و خاک های روی آن برداشته می شوند.
در مقابل، معادن زیر سطحی نیاز به حفر تونل یا شافت دارند تا به سنگ معدن برسند. هر یک از این معادن می توانند بر اساس نوع ماده معدنی و شکل کانسار، به دسته بندی های متفاوتی تقسیم شوند. در این مقاله به بررسی تفاوت معادن زیر زمینی و روباز در چیست، می پردازیم.
صفحه پیشنهادی : تجهیزات معدن
استخراج معادن به دو روش اصلی انجام می شود: روش روباز و روش زیر زمینی. در انتخاب روش مناسب، درک تفاوت ها اهمیت بالایی دارد. در ادامه قصد داریم تفاوت معادن زیر زمینی و روباز را بررسی کنیم:
در انتخاب روش استخراج معادن، درک تفاوت های بین استخراج روباز و زیر زمینی اهمیت دارد. اولین تفاوت معادن زیر زمینی و روباز در نحوه دسترسی به سنگ معدن است. در استخراج روباز، دسترسی به سنگ معدن به راحتی از سطح زمین امکان پذیر است و این ارتباط در تمام مراحل استخراج حفظ می شود. در مقابل، استخراج زیر زمینی از طریق تونل های حفر شده در عمق زمین صورت می گیرد.
اصلی ترین تفاوت معادن زیر زمینی و روباز در نحوه استخراج آن هاست. روش های استخراج مواد معدنی به دو دسته اصلی روباز و زیر زمینی تقسیم می شوند که هر کدام فرآیند های خاص خود را دارند. در استخراج روباز، اولین مرحله شامل برداشتن باطله های عظیم است که بر روی لایه های سنگ معدنی قرار دارند. این باطله ها با استفاده از تجهیزات سنگین مانند اکسکاواتور های بیل چرخشی جدا شده و سپس با لودر ها به کامیون های حمل سنگ منتقل می شوند. پس از استخراج کامل ذخایر، دهانه معدن پر و زمین با پوشش گیاهی محلی بازسازی می گردد.
در مقابل، استخراج زیر زمینی شامل ایجاد تونل های عمودی عمیق به نام شفت و تونل های افقی به نام رانش برای دسترسی به ذخایر معدنی است. این تونل های افقی به عنوان راهرو هایی برای دسترسی به سنگ معدن عمل می کنند. پس از دستیابی به سنگ معدن، ماینرهای لانگ وال با شکستن سنگ معدن، مواد را با استفاده از نوار های نقاله به سطح منتقل می کنند.
دیگر تفاوت معادن زیر زمینی و روباز در موارد استفاده آن هاست. استخراج معادن بر اساس شرایط زمین شناسی و نوع ذخایر به دو روش اصلی تقسیم می شود. استخراج روباز برای ذخایر بزرگ و کم عیار که زیر لایه های نازک سنگ یا رسوبات آبرفتی قرار دارند، مناسب است. در مقابل، استخراج زیر زمینی برای کانسار های کوچک با عیار بالا که زیر سربار ضخیم یا در بستر های عمیق و شیب دار قرار دارند، به کار می رود. این انتخاب ها به حداکثر کردن بهره وری و کاهش هزینه ها کمک می کند.
تفاوت معادن زیر زمینی و روباز می تواند در مواد معدنی استخراجی آن ها باشد. معادن روباز عمدتاً برای استخراج سنگ آهن، زغال سنگ، مس و سنگ های قیمتی مانند طلا استفاده می شوند. در مقابل، استخراج زیر زمینی بیشتر برای به دست آوردن طلا، پلاتینیوم، الماس، زینک، سرب و زغال سنگ به کار می رود.
استخراج روباز به عنوان یک روش متداول معدن کاوی، مزایای فراوانی دارد. این روش امکان استخراج ۹۵ تا ۱۰۰ درصد سنگ معدن را فراهم می کند و با استفاده از ماشین آلات سنگین، کارایی بالایی را ارائه می دهد. از سوی دیگر، هزینه های عملیاتی و نیاز به نیروی انسانی در این روش کاهش می یابد. اما با این حال، استخراج روباز دارای معایبی نیز هست؛ از جمله تخریب گسترده زمین، آسیب های جدی به محیط زیست و ایجاد آلودگی صوتی ناشی از انفجار ها که تأثیرات منفی بر اکوسیستم دارند.
استخراج زیر زمینی دارای مزایا و معایبی است که توجه به آن ها ضروری است. از جمله مزایای این روش می توان به تأثیرات محیطی کمتر، ایجاد حداقل اختلال در سطح زمین و کاهش تأثیرات تغییرات آب و هوایی بر فعالیت های معدنی اشاره کرد. با این حال، معایب استخراج زیر زمینی شامل بهره وری پایین، هزینه و انرژی بالا، وجود تشعشعات و گاز های سمی، و ریسک های جدی مانند ریزش تونل ها و فرو نشست زمین است. از سوی دیگر، این روش به نیروی کار و تجهیزات تخصصی بیشتری نیاز دارد که بر هزینه ها می افزاید.
معدن یا کانسار به نواحی خاصی از زمین اطلاق می شود که در آن ها فلزات و سنگ های قیمتی انباشته شده اند. این معادن بر اساس عوامل مختلفی تقسیم بندی می شوند و به دو نوع سطحی و زیر سطحی دسته بندی می شوند. در این مقاله به بررسی تفاوت معادن زیر زمینی و روباز پرداخته ایم. معادن سطحی معمولاً از مزایای بیشتری نسبت به معادن زیر زمینی برخوردارند، اما در مواقعی که ذخایر سنگ معدن در عمق زمین قرار دارند، روش های استخراج سطحی می توانند به عنوان نقطه آغاز عملیات استخراج زیر زمینی عمل کنند.